Przyjaciel
,,Haj , kto dzwoni?
Pyta się głos do słuchawki
,,To ja” odpowiada głos
,,Jaki ja?” pyta się głos do słuchawki
,,Nie poznajesz mnie?” dziwi się głos
,,Nie wiem kim jesteś, choć twój głos dociera do mnie jakby z oddali”
Odpowiada głos do słuchawki
,,Jestem obok ciebie” odpowiada głos
Postać rozgląda się wokół siebie
,,Nikogo nie widzę
Słyszę jednak” myśli
Patrzy na telefon komórkowy
Ekran czarny
,,To nie stąd sygnał” myśli
Postać rozgląda się dalej
Nikogo w domu nie ma
Jest sam
,,To kto w takim razie dzwoni?”
Postać zadaje sobie pytanie
,,Kim jesteś o głosie? Człowiek pyta
,,Sam musisz odgadnąć
To taka zagadka”
Śmieje się wdzięcznie głos
,,Fakt, słyszę cię bardzo dobrze”
Stwierdza człowiek
Zdezorientowany siada
W wygodnym , bujanym fotelu
Przed telewizorem
,,Pewno wszystko mi się zdawało”
Myśli przelatują jedna po drugiej
,,Na pewno mi się zdawało”
Dalej mkną myśli nieubłagalnie
,,Oj ty niedowiarku” odezwał się głos
,,Skąd ten głos
Jest blisko
A jednak nikogo nie widzę”
Odzywa się człowiek
,,Może zamknij oczy i tylko słuchaj”
Proponuje głos
Człowiek zmęczony szukaniem
W końcu zamyka oczy
,,Może znajdę rozwiązanie tej
Dziwnej zagadki” myśli
,,Czy teraz mnie widzisz?” pyta się głos
,,Zdaje mi się
Nie!
To nie może być prawda”
Dziwi się człowiek
,,Prawda, prawda” przemawia głos
,,Jak zamknę oczy widzę siebie
I ten drugi ja
Siedzi sobie jakby nigdy nic
W bujanym fotelu
I trzyma słuchawkę telefonu w ręku
Ha! I do mnie mówi’
Mocno zdziwiony obrazem mówi człowiek
,,Przyznaj się
Wiele razy mnie słyszałeś
Rozmawialiśmy nawet”
Swobodnie siedząc w fotelu przemawia głos
,,Czyżby we mnie ktoś był?”
Dziwi się mimo to człowiek
,,Jestem twoim głosem
Którego słyszysz w myślach swoich”
Wyjaśnia głos
,,Rzeczywiście
Wiele razy
Słyszałem twój głos
Ostrzegał mnie
Mówił co dla mnie lepsze”
Zadowolony powiedział człowiek
,,Tak, jestem z tobą od początku
Czuwałem nad tobą
Bo ty i ja jesteśmy jednym”
Powiedział głos
,,Jesteś moim najlepszym przyjacielem
Teraz już wiem jak wyglądasz
Będziemy ze sobą często rozmawiali
Mam tyle pytań”
Z zapałem powiedział człowiek
,,Spoko
Usiądziemy obok siebie
I pogadamy”
Zadowolony powiedział głos
,,Jak mamy usiąść obok siebie?
Ja jestem tu
A ty w moich myślach”
Zamyślił się człowiek
,,Myśl jest jednym
Ja mogę być wszędzie
I ty możesz znaleźć się
Jako ten drugi obok mnie
Rozwiązanie gotowe
Fajnie nie?”
Przemówił głos
,,Wiesz z tobą wszystko jest
Takie oczywiste
Takie proste
Będziemy jak dwaj przyjaciele
Zgoda”
Zaproponował człowiek
,,Ok, ok fajnie się teraz z tobą rozmawia
Niech będzie
Przyjaciele”
Zgodził się głos
Wiersz autorstwa Jolanty Szymańskiej