Pokochaniem Jestem
Dzwoneczki dzwonią
Dzyń dzyń dzyń
Wszędzie ich dźwięk słychać
Jest i z prawej
Z lewej strony też
Pod moimi stopami
A nad głową całe mrowie
Tych dzwoniących maleńkich dzwoneczków
Słyszę je wszystkie
O czym każdy z nich dźwięczy?
Dowiem się z pewnością
Przykładam ucho
Do tego z prawej strony
A dzwoneczek śpiewa
,,Moja pieśń wspaniała
Jestem
Żyję
Tworzę
Czy to jest szczęście?”
Oj ty dzwoneczku
Twoja pieśń prawdziwa
Słuchać jej lubię
Ale przykładam ucho do innego dzwoneczka
Ten perliście dźwięczy
,,Jestem tutaj
Jestem piękna
Fruwam sobie
Spełniam marzenie”
O jakże ciekawa i ta pieśń
Myślę
Idę dalej
,,Bim bam bim bam
Mój dzwon olbrzymi
Silny
Słyszą go wszyscy
Zachwyca tonem
Dźwięki wydaje miłe
Słuchajcie dzwoneczki
Tego dzwonu bicia
Bijcie jak on
Melodia to wspólna
Jeden dyrygent przewodzi
Bim bam bim bam”
O! ten to silny dzwon
Idę jednak dalej
Szukam w tych dzwoneczkach
Jednej pieśni
Czy znajdę ją dzisiaj?
Może jutro?
Mój promieniu złoty
Wskaż mi dźwięk którego poszukuję
Ważny on dla mnie i dla innych ludzi
Otwiera to co zamknięte
Szczęśliwych czyni zagubionych
Radość i miłość wkoło roztacza
Promień wskazuje dzwoneczek nad moją głową
Taki malutki
Poruszając się dźwięczy subtelnie
,,Jestem miłością
Jestem radością
Jestem marzeniem
Jestem odkryciem
Jestem wszystkim czego zapragniesz
Jestem ścieżką do krain ukrytych
Słyszysz mnie?
Mój ty przyjacielu najmilszy
Ja dla ciebie dźwięczę
We dnie i w nocy
Kocham wszystko co do ciebie należy
Tych dzwoneczków miliony
Każdy słucha mej pieśni
Bo wtedy szczęśliwy
A szczęśliwym będąc
Moc ma wielką
By swoją pieśń śpiewać
O swoim marzeniu
I tak one wszystkie
Słyszysz mój drogi
Dźwięczą śpiewając stale
A w tych dźwiękach i moje są ukryte
Ja dla nich
A one dla mnie”
Tak, tego dźwięku szukałam
Ten jeden dzwoneczek
Daje wszystkim innym
To co w nim jest najlepsze
Swoją miłość
A jego melodia
Miłością się nazywa
Sama jedna
Będąc we wszystkim
Cuda prawdziwe czyni
Ten dzwon co bije najmocniej
Miłością też bije
Drgania idą w świat daleki
Jest otwartą drogą dla tych
Co sygnał odbiorą
I tak bez końca
Sygnał się przenosi
Wszystkie istoty nie do odróżnienia
Wspólnym w końcu dźwiękiem śpiewają
Co przynosi radość i spełnienie
Bo miłość człowieka
Mocą jest olbrzymią
Potrafi skruszyć to co twardym się wydaje
Uwalnia to co zamknięto na wieki
Popatrz człowieku miłością swoją
Ona to twój ukryty kluczyk
Do wszystkich wrót zamkniętych
Wiersz autorstwa Jolanty Szymańskiej