Nuty spadają
Idę wciąż w górę
Na tę chmurę pierzastą
Co wisi nad moim domem stale
Schody też białe
Już widzę na szczycie
Olbrzymie pianino
Klawisze odkryte
Ta biel z czernią mieszają się stale
Moje palce pulsują
Chcą dotknąć klawiszy
Idę więc szybko
Biegnę na koniec
Tak
W końcu dotarłem
Do pianina tego
Siadam na krześle
Palce już same
Szukają kontaktu
Z klawiszami tymi
Ich dotyk magiczny
Czuję je wszędzie
Przez palce
Wibracja przenosi się po mnie
Pianino ze mną
Połączyło się wdzięcznie
Podobamy się sobie
Czekamy jednak
Nasłuchując wokoło
Patrząc co dalej
Dziać się może
I miałam rację
Czekając co dalej
Na tej chmurze przepięknej
Instrumentów wiele
Na razie stoją samotnie
Czekają i one
Na moje pianino spływają nuty magiczne
Moje palce znają te nuty
Pianina dźwięki niezwykle piękne
Słyszę sobą całą
Gramy razem
Melodię z nut na kartach zapisaną
Rozchodzą się dźwięki
Płyną wstążkami wieloma
Na Ziemię moją
Błękitną Planetę
Oprócz dźwięków moich
Słyszę i inne
Gra orkiestra wielka
Żaden instrument już nie samotny
Spadają na nie nuty magiczne
Orkiestra już pełna
Dyrygentem światło
Co przed nami świeci
Gramy przepięknie
Drgania olbrzymie
Płyną
Przyciągane bardzo magnesem olbrzymim
Przez chmurę patrzymy
Zdziwieni bardzo
Z Ziemi odklejają się skorupki
Niczym małe okienka domków
Gramy coraz mocniej
Przejęci bardzo
Tak, z domków tych wychodzą
Piękne istoty
Cieszą się Słońcem
Ściskają nawzajem
Szczęśliwi tacy
Odnaleźli się wreszcie
Tych istot jest naprawdę wiele
Są wszędzie
Na całej tej planecie wspaniałej
Orkiestra gra dalej
Nutami znanymi sobie
Dyrygent mądry bardzo
Wie który instrument w danym momencie przewodzi
Słyszą muzykę
Na całej Ziemi
Drzwi domków otwartych wiele
Wychodzą z nich ludzie
Coraz ich więcej, więcej
Mrowie już takie
To człowiek obudzony ze snu głębokiego
W tej chwili magicznej
Dzięki dyrygentowi co światłem jest
Usłyszał ten koncert
Filharmonii wysoko na chmurce istniejącej
Już teraz słuchać będzie muzyki płynącej
Odnaleziony człowiek w swojej przestrzeni
Orkiestra gra dalej
Akordy mocne
Co teraz nastąpi?
Czekają wszyscy
Już drga wszystko na całej Ziemi
Nadchodzi zmiana
Nadchodzi nowe
Człowiek z człowiekiem łączy się w kręgu
Trzymają mocno za ręce swoje
Tych kręgów miliony
Złączone ze sobą
Bo wreszcie człowiek szczęśliwy i mocny
Ta muzyka magiczna łączy ich wszystkich
Słuchają i żyją odtąd szczęśliwi
Już nic nie zagraża
Muzyka tą tarczą co obroni wszystkich
Grajcie, grajcie muzycy na instrumentach swoich
Te magiczne nuty z Kosmosu płynące
Bo one obroną dla tego człowieka
Wiersz autorstwa Jolanty Szymańskiej